బాటసారి---by saahithii

కాలానికి కాళ్ళు మాత్రమె

యుగాల రహదారిలో

సెకెనుల సకలాలపై

ఓ జీవిత కాలపు పయనం

నెను లేవలెను అన్న బలవంతంగా నా కాళ్ళు సాగదీసి నిలబెదుతుంది

నేను రాను అంటున్న రక్కసంగా తన వెంట లాక్కు పొతుంది

నేను నడవనన్న తానె ఎదురొచ్చి గతమై గడిచి పొతుంది

ఈ పయనంలో ...

తనను దాటి నన్ను పొనీదు

నన్ను దాటి తాను పొలెధు

నన్ను గెలవనీదు ....ఓడనీదు

చచ్చెదాక చావనీదు .

కలిసి రాని కాలం నాతొ కలిసి నడుస్తుంటే

కలవలెని కలల తీరాన్ని కంటిపాప కలవరిస్తొంది

చిత్రంగా లెదూ....?

ఈ కాలం చెసె గలాటానికి గులాము చెసె నవాబు నెను .

నా రెపటిని నేటిగా నాకిచ్చిన ఈ నిమిషాన్ని..నిన్నటి తిమిరానికి తిరిగియ్యలెను

అలా అని నా కాల్ల కింద నలుగుతున్న ఈ నెటిని అలానే అదిమివుంచనూ లెను

అందుకె నీరు కారుతున్న ఈ నిమిషాలను బొట్టు బొట్టుగా పొగెసి

నాకంటి పాప కొలనులొ స్వప్న సౌధాలు నిర్మించుకుంటున్న..

ఈ గతుకుల బతుకులొ భారమైన క్షనాలను

బాద్యతగా బద్రపరుస్తూ,వాటిని అనుభవాలుగా

అనువదించి నా రెపటి తరానికి దారి చూపె దీపాలుగా వదిలి వెలుతున్నా...

చెరువవుతున్న కొద్దే దూరమవుతున్న ఈ ఆనదాల ఎండమావిలో

ఎక్కుళ్ళై వుపక్రమించె నా ధుఖ్ఖానికి దప్పిక తీర్చె కన్నెటి చెలమల్ని తవ్వుకుంటున్నా...

నిన్న నాకొక ఙాపకం

నెడు నాకొక వ్యపకం

రెపన్నది ఎప్పుడూ ఓ ప్రస్నే

ఙాపకాల వ్యపకంలొ రెపటి ప్రస్న

............ సవాలు కావచ్చు

....సమాధి కావచ్చు

నా ప్రతి నెటిలో రెపటి నన్ను ప్రస్నించె ఈ ప్రవళికకు జాబు వెతికె బతుకు బాటసారిని నేను.

http://www.orkut.com/CommMsgs.aspx?cmm=22046375&tid=2599650205147162120